Φίλιππος-Μαρία Βισκόντι

(Filippo Maria Visconti, Μιλάνο 1392 – 1447). Γιος του Τζιαν Γκαλεάτσο και της Αικατερίνης Βισκόντι, ήταν αρχικά κόμης της Παβία, την οποία κληρονόμησε από τον πατέρα του, και σε ηλικία μόλις είκοσι ετών διαδέχθηκε τον αδελφό του Τζιοβάνι-Μαρία στον δουκικό θρόνο του Μιλάνου (1412). Παντρεύτηκε τη χήρα του Φατσίνο Τέντα, την οποία λίγο αργότερα διέταξε να αποκεφαλίσουν. Με τη βοήθεια των ονομαστότερων κοντοτιέρων της εποχής του (Καρμανιόλα, Πιτσινίνο, Σφόρτσα) και χάρη στη συμμαχία με τους Γενοβέζους, τους Βενετούς και τη Σαβοΐα κατέκτησε και πάλι τις περιοχές Λόντι, Κόμο, Πιατσέντσα, Μπέργκαμο, Μπρέσκια, Βερτσέλι και Μπελιντσόνα και κατόρθωσε να ανασυστήσει το δουκάτο του πατέρα του. Ενάντια στην επεκτατική πολιτική του Φ. ενώθηκε ο ποντίφικας, η Φλωρεντία, η Σαβοΐα και η Βενετία. Το 1427 ο Φ. νικήθηκε στο Μακλόντιο από τους Βενετούς υπό την αρχηγία του Καρμανιόλα, και οι εχθροπραξίες ανάμεσα στο Μιλάνο και στη Βενετία και Φλωρεντία έληξαν με την A’ ειρήνη της Φεράρας (1424), σύμφωνα με την οποία ο Φ. παραχωρούσε στους Βενετούς το Μπέργκαμο και την Μπρέσκια. Μετά από μια αναζωπύρωση των εχθρικών σχέσεων υπογράφτηκε η B’ ειρήνη της Φεράρας (1433), που δεν έφερε καμιά ουσιαστική αλλαγή στην κατάσταση. Στη συνέχεια ο Φ. πολέμησε ενάντια στον πάπα έχοντας την υποστήριξη της Βενετίας, της Φλωρεντίας και του Φραντσέσκο Σφόρτσα. Ο αγώνας έληξε το 1441, με την ειρήνη της Κρεμόνα, σύμφωνα με την οποία η Κρεμόνα δόθηκε στον Σφόρτσα, η Γένοβα έγινε ανεξάρτητη, η Βενετία απέκτησε τη Ραβένα και η Φλωρεντία το Καζεντίνο. Έξι χρόνια αργότερα ο Φ. πέθανε στο Μιλάνο, ενώ σχεδίαζε καινούργιες επιχειρήσεις εναντίον της Βενετίας. Ο Φ. υπήρξε διαβόητος για τις ωμότητες και την τερατώδη ασχήμια του, ήταν όμως ικανός και επιδέξιος διπλωμάτης. Άφησε μόνο μία κόρη, την Μπιάνκα-Μαρία, η οποία είχε παντρευτεί τον Φραντσέσκο Σφόρτσα (1441). Μετά τον θάνατο του Φ., στο Μιλάνο ανακηρύχθηκε η λεγόμενη Αμβροσιανή Δημοκρατία, η οποία όμως ανατράπηκε το 1450 από τον γαμπρό του Φ. Σφόρτσα, που τον διαδέχθηκε έτσι στον θρόνο. Ο δούκας Φίλιππος Μαρία Βισκόντι σε χρυσό μετάλλιο του Πιζανέλο.